Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Κρήτη

Η αλήθεια είναι όσο πλησιάζει ο καιρος για την στρατευσή μου, τόσο πιο πολύ μου αρέσει να ψάχνω, κι ισως να πορώνομαι κιολας, για την ιστορία και τους αγώνες του έθνους. Πάντα μου άρεσε η ιστορία καθώς είναι ο συντομοτερος δρόμος για να μάθεις το μέλλον, αλλά τώρα ασχολούμε ειδικά με την πολεμική ιστορία. Σε αυτό με βοηθάει και η σειρά ντοκιμαντέρ "Εμείς οι Έλληνες" που προβάλεται στο ΣΚΑΪ. Με αφορμή κιολας την 28η Οκτωβρίου έψαχνα υλικό και βρήκα στο youtube ενα εδιαφερον βιντεάκι που έχει ένα κρητικό τραγούδι με πολύ νόημα, ακούστε το και θα καταλάβετε.
Να σημειωθεί οτι προβάλει όπλα και πυρομαχικά που είναι σύνηθες στην Κρήτη κι ίσως δεν είναι τόσο κακό όσο πιστεύουν οι πολλοί. Οι κρήτες είναι πολεμικά ισχυροι και στην σύγχρονη ιστορία της χώρα μας φάνηκε πολύ χρήσιμο αυτό το γεγονός. Απλά θα πρέπει να γίνεται κάπως νομιμα, ώστε να ειναι κι ελεγχόμενα. Μια λύση θα ήταν η ύπαρξη σκοπευτηρίων. Η δήλωση των όπλων και νομιμοποιησή τους. Η εκπαίδευση μέσω δημόσιων φορέων σχετικά με την ορθή χρήση και συντήριση των όπλων κι όχι με εμπειρικές μεθόδους, όπως γίνεται τώρα... αλλά αυτά σημαίνουν κόστος.. εν πάση περιπτώση πρωσοπικά δεν κατέχο καποιο όπλο για να με αφορά άμεσα αλλά θα ήθελα, με νομιμο τρόπο, να εκπαιδευτώ σχετικά και να έχω στην κατοχή μου ένα όπλο έστω κλειδομένο σε ένα χρηματοκιβώτιο για μια περίπτωση έκτακτης αναγκης. Ζούμε σε περίεργες εποχές και δυστυχώς γυρνάμε πολύ πίσω..


OXI 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Την Τρίτη θα  είναι η 68η επέτιος από την μέρα που ο Μεταξάς είπε το πασίγνωστο "ΟΧΙ" στους Ιταλούς. Ένα ΟΧΙ για το οποίο ήταν σύμφωνοι η πλειονότητα της ελληνικης κοινωνίας, υπήρχαν βεβαια και οι γνωστοι γερμανοτσολιάδες που δεν τους χάλαγε η μπότα του άξονα. Ένα ΟΧΙ που ερχόταν να υπερασπιστεί όλα αυτά που οι Ελληνες, παππουδες και προπαππούδες ημών, κατέκτησαν με το αίμα και τον αγώνα τους κατα τους Βαλκανικούς πολέμους αλλά και το πρώτο παγκόσμιο, ασχέτως αν στη μοιρασιά της πίτας πέρναμε λιγοτερα από όσα είχαμε κατακτήσει, τουλάχιστον κάτι είχαμε κερδίσει. 
Αυτό το ΟΧΙ άνοιξε μια ακόμα ηρωική σελίδα στην ένδοξη ιστορία του έθνους μας. Ενός έθνους που μπορεί και ζει γιατι θέλει να ζει. Αλλά αυτή η σελίδα δεν γράφτηκε μονο στην ιστορία του δικού μας έθνους αλλά και στη παγκοσμια ιστορια καθώς μπορεί να θεωρηθεί ότι οδήγησε στην τελική επικράτιση των συμαχικών μας δυναμεών. Λόγω του ότι υπήρε σθεναρή αντισταση εκ μέρους των Ελλήνων κι έτσι καθυστέρησαν την πολεμική μηχανή του Άξονα, με αποτέλεσμα να φτάσουν στη Ρωσία κατά τον βαρύ χειμώνα, κατα τον οποίο οποιοσδήποτε λαος, ιστορικά, κι αν προσπάθησε να πολεμήσει την Ρωσία "σκοτώθηκε από το σπαθί του"! Λόγω του ασυνήθιστου ψύχους που υπάρχει.

Ας θυμόμαστε κι ας τιμούμε την μνήμη όλων εκεινων που αγωνίστικαν για να προστατεψουν το κράτος μας κι ας είμαστε κι εμεις έτοιμοι να προασπίσουμε το συμφέρον της χώρας μας.

Υπάρχουν ακόμα αξίες

Απόψε είχα πάει στη συγκετρωσης των γενεθλίων μιας φίλης. Η συγκεκριμένη κοπέλα σπουδάζει φιλολογία κι έχει ως παρέα συμφοιτητές της με διάφορα ταλέντα. Ο ένας παίζει μπουζούκι, εξαιρετικός καλιτέχνης κατα την ταπεινή μου γνώμη, η άλλη είναι ζωγράφος, της έκανε δώρο ένα καταπληκτικο πορτρέτο της εορτάζουσας ενώ η ίδια η εορτάζουσα έχει αγάπη για το θέατρο και γενικότερα την υποκριτική τέχνη.
Η αλήθεια είναι οτι περάσαμε καταπληκτικά λόγω του μουσικού της παρέας. Έπαιξε μεγάλη ποικιλία λαϊκών τραγουδιών στα οποία των συνοδεύσαμε με την φωνή μας, άλλωστε η παρέα αυτό θέλει.. κέφι και τραγούδι. Αλλά υπήρχε κι άλλος μουσικός στην παρέα.. η μητέρα της εορτάζουσας, η οποία συνέπιπτε να έχει την γιορτή της την ιδια μέρα, έβγαλε το ακορντεον της και μας εντυπωσιασε με τις μουσικές της ικονότητες.
Από μικρός θαύμαζα την τέχνη, αλλά κανένας στην στενή οικογένεια δεν ασχολήθηκε ποτέ με κάποιο μουσικό όργανο, οπότε εντυπωσιαστικα ιδιαιτερα απο την ύπαρξη δύο διαφορετικών οργάνων σε μια παρέα!
Το ωραιότερο όμως ήταν οτι καθήσαμε μαζι, οι γονεις της και οι φίλοι της και μπορουσαμε να μιλάμε. Ότι δεν υπήρχε αυτό που λέμε χάσμα γεναιών γιατι πολύ απλά τα παιδιά έδειχναν να έχουν μια αντίληψη της πραγματικότητας, παρα το νεαρο της ηλικιας. Έδιναν την εντύπωση, η οποια θελω να πιστεύω οτι ειναι πραγματικότητα, πως αντιλαμβάνοται τι θα πει "πραγματική ζωη" και δεν ζουν στο "γυαλινο κόσμο" που τους έχουν φτιαξει οι γονεις τους.
Γιατι δυστυχώς οι γονείς πολύ συχνα στην προσπαθειά τους να προστατεύσουν τα παιδιά τους τα ευνουχίζουν έχοντας τα αποκλεισμένα απο την πραγματικότητα. Αλλά αυτό ειναι μέγα λάθος γιατι οι γονεις δεν θα υπάρχουν για πάντα, αυτό ειναι το φυσιολογικό, κι επίσης δεν γίνεται να έχουν την δυνατοτητα πάντα να προστατευσουν τα παιδιά τους.
Στο κάτω κάτω της γραφής, αν δε αφήσεις το "παιδι" σου να ζήσει, γιατι το έφερες στη ζωή; Ας έπαιρνες ένα σκύλο! Ο άνθρωπος πρέπει να γενιέται και να πεθαίνει ελεύθερος.

ΥΓ: Ευτυχώς υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν νέοι με αξίες και αντίληψη της πραγματικότητας αλλά και με όρεξη για δημιουργία μιας καλύτερης πραγματικότητας. Κι αυτοι οι νέοι λέγονται "Ελπίδα". Και θέλω να πιστεύω ότι κι εγώ ανήκω σε αυτούς, άλλωστε ειμαι μόλις 23..

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin

Mobile edition