Μύρισε καλοκαίρι [εδώ κι αρκετό καιρό, αλλά εμένα τώρα μου ήρθε να το γράψω!] και τα νησιά του Αιγαίου μας περιμένουν [χωρίς να σημαίνει ότι του Ιονίου ή όλες οι αλλες περιοχές δε μας περιμένουν, αλλά εγώ "αυτό ξέρω αυτό εμπιστεύομαι!"].. Κλείσανε τα σχολεία, τελειώνει η εξεταστική, έχει πλέον πάρα πολύ ζέστη, ικανή να σε αποσπά συνέχεια απο την δουλειά.. τα νησιά μας φωνάζουν.. οι σειρήνες [λέω αυτές που καλούσαν {και προκαλούσαν} τον Οδυσσέα και τους ναύτες του..] μας καλούν να ξεφύγουμε απο την ρουτίνα της καθημερινότητας και να ζήσουμε μερικές στιγμές ξεγνιασιάς σε κάποιο νησί.Αλλά σε ποιο νησί να πάμε φέτο; Εγώ προσωπικά έχω σταθερές αξίες.. δύο νησιά ξέρω [λόγο καταγωγής].. την Τζιά [γνωστή κι ως Κέα] και την Κρήτη [αν και η Κρήτη δεν είναι απλά νησί αλλά άτυπα αυτόνομο κράτος ;-) -εδώ θα μπορούσα να αναφερθώ ιστορικά στην αυτονομία που είχε η Κρήτη αλλά και στο πως ακόμα και στην σύγχρονη εποχή έχει συνθήκες που μοιάζει σαν να είναι ημιαυτόνομο!]
Αλλά Κρήτη πήγα, έστω Ηράκλειο, για μια μέρα κι αυτή για να γράψω εξετάσεις και θα ξαναπάω να γράψω και το τελευταίο. Οπότε πρέπει να πάω και Τζιά.. έχω να πάω απο το Πάσχα [έχουμε εξοχικό εκεί οπότε πηγαίνουμε σχετικά συχνά, αν κι εγώ πάω πιο σπάνια από τους υπόλοιπους της οικογενείας, πάω τουλάχιστον 2-3 φορές τον χρόνο]. Αλλά αν έχεις θέα όπως αυτή της ακόλουθης εικόνας, πως να μην θες να πας τώρα το καλοκαιράκι;
Καλό καλοκαίρι!
Παραπομπές:
