Το σημα των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου

Από τα αρχαία χρόνια, η πραγματοποιηση μεγάλων έργων στοίχιζε την ζωή σε πολλούς ανθρώπους-εργατες-δουλους. Των οποίων η ζωή εθεωρείτω ασήμαντη μπροστά στην "σημαντικότητα" ενος υλικού κατασκευάσματος. Βεβαίως ειναι κοινώς αποδεκτό ότι χωρίς θυσίες δε γίνετε τίποτα. Ότι όταν υπήρχαν οι δούλοι, υπήρχε μια τέτοια δομή στην κοινωνία που θεωρούσε ανούσια την ζωή ενός δούλου.... αλλά όλα αυτά πρίν μερικές χιλιάδες χρονια.
Διότι σήμερα υποτίθεται οτι δεν υπάρχει δουλεία. Ότι ο εργαζόμενος έχει δικαιώματα και γενικώς μπλα μπλά μπλά... Βεβαίως κάτι τέτοιο καθημερινά όλοι οι εργαζόμενοι βλέπουμε ότι δεν ισχύει. Ας μην ξεχνάμε ότι για την ολοκλήρωση των ολυμπιακών έργων της Αθήνας θυσιαστικά μερικοί εργάτες [μπορεί να μην ήταν μόνο αλλοδαποι όπως λέγανε, αλλά και έλληνες]
Ολα αυτά τα γράφω με αφορμή ενα email που έλαβα με τις ακολουθες φωτογραφίες που λένε πολλά. Βεβαίως δεν αφορούν την καταπάτηση δικαιωμάτων του εργαζομένου, αλλά το πως μια τόσο μεγάλη σαν την Κίνα που θα διοργανώσει ολυμπιακούς αγώνες [που έπρεπε να ειναι παραδειγμα προς μίμηση η χώρα που τους διοργανώνει]. Αλλά η Κίνα έχει διστυχώς ένα ακραίο καθεστώς που καταπιέζει τους ιδιους τους κατοίκους της και τους στερει δικαιώματα...

Πώς πάει η δουλειά?

Πώς απαντούν οι επαγγελματίες, σε περίοδο αναδουλειάς, στην ερώτηση "πώς πάει η δουλειά?"

Φούρναρης : ψίχουλα
Μανάβης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: μαρασμός
Υφασματέμπορος:πανί με πανί
Ψαράς:ούτε λέπι
Φαρμακοποιός:με το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος:δεν βλέπω φως
Υδραυλικός:μούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Εμπορος χαλιών: Χάλια
Κομμωτής:τρίχες
Ψιλικατζής:ψιλοπράγματα
Νεκροθάφτης:ψόφια πράγματα
Tυπογράφος: ούτε φύλλο
Ο απέναντι νεκροθάφτης: μεγάλη νέκρα
Βοθρατζής:σκατά
Ναυτικός: πιάσαμε πάτο
Στρατιωτικός: βήμα σημειωτόν
Τσατσά:πουτσες
Πόρνη:αραχνιάσαμε
Χρηματιστής: δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός:Παραλάβαμε χάος