Κάποτε.. πριν απο 6-7 χρόνια.. ονειρευόμουν τις σπουδές μου...ήθελα να γίνω προγραμματιστής, και για αυτό έπρεπε να σπούδασω εφαρμοσμένη πληροφορική... επέλεξα λοιπόν το τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής και Πολυμέσων, αλλά ποιός να μου το 'λεγε; Για να σπουδάσω πληροφορική χρειάστηκε να κάνω μαθήματα φυσικής, ηλεκτρονικής και τηλεπικοινωνιών! Δε παραπονιέμαι, διεύρυνα τους οριζοντές μου, μαθαίνοντας να κατανοώ όρους και έννοιες των τηλεπικοινωνιών, οι οποίες πρακτικά μου ειναι πλέον άχρηστες, με κάνουν ικανό συνομιλητή σε συζητήσεις περί τηλεπικοινωνιών. Με τον κλάδο αυτό ασχολείται ο αδερφός μου. ;-)]..
Αλλά εγώ προγραμματιστής ήθελα να γίνω, κι όντως έχω γίνει και μάλιστα σε μια από τις καλύτερες εταιριες του χώρου στην Ελλάδα!
Αλλά ερωτώ, τι χρειάζομαι όλες αυτές τις άχρηστες, επαγγελματικά, γνώσεις; Γιατί να ξοδεύει το ελληνικό δημόσιο χρήματα για να με εκπαιδεύσει σε κάτι το οποίο ποτέ δε θα αξιοποιήσω; Γιατί αντι αυτών των μαθημάτων, των άσχετων, να μην κάνω περισσότερα σχετικά μαθήματα;
Όλα αυτά τα γράφω επειδή έχω άλλο ένα μάθημα για το πτυχίο, το οποίο είναι "Δομές Μετάδοσης", δηλαδή φυσική με ηλεκτρομαγνητισμούς κτλ... κι απο αυτό κρίνεται το πτυχίο μου [το πότε θα το πάρω!], απ' ένα μάθημα που ποτέ [νομίζω] δε θα το αξιοποιήσω, πρέπει εγώ να μάθω πολύ καλά [έστω για να γράψω ένα '5'] για κάτι που αμέσως μετά θα είναι "άχρηστη πληροφορία".
Γιατί συμβαίνει αυτό; Τι εξυπηρετεί;
ΥΓ: Οφείλω να ομολογήσω ότι τώρα πλέον η σχολή έχει οργανωμένο πρόγραμμα σπουδών που καθοδηγεί τους φοιτητές σε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις αναλογα με το τι τους ενδιαφέρει. Κοινώς το πρόβλημα που είχα εγώ με τα άσχετα μαθήματα δε θα το έχουν, τουλάχιστον όχι τόσο έντονα, οι επόμενοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου