Ομολογώ ότι δεν είμαι τακτικός στην εκλησσία, αλλά την τελευταία φορα που πήγα προβληματίστικα. Αξίζει να πηγαίνεις κάπου όπου παρακολουθείς κάτι που δεν μπορείς να το καταλάβεις; Αξίζει να παρευρίσκεσαι κάπου όπου δεν έχεις το δικαίωμα να μιλήσεις; Κάπου όπου ο ιεροκύρηκας μπορεί να πει ό,τι θέλει;
Μήπως πρέπει οι ακολουθίες της εκλησσίας να αποδωθούν στην καθομιλομένη, δηλαδή στην δημοτική; Μήπως πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος που γίνεται η ομιλία του ιεροκύρηκα και μετατραπεί σε έναν παραγωγικό διάλογο με τους πιστούς; Μήπως πρέπει τελικά η εκλησσία, εννοώντας τους ιερείς και αρχιερείς, να προσαρμοστούν στην σημερινή εποχή; Ή μήπως προτιμούν να γινουν μια τυπολατρική οργάνωση χωρίς καμία ουσία;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα που μου δημιουργήθηκα και μου δημιουργούνται σχεδόν όποτε πάω εκλησσία, για αυτό ίσως δε πάω συχνα! Γιατί όταν πάω ακούω πράγματα που ίσως δε τα καταλαβαίνω καλά αλλά μου δημιουργούν την αίσθηση ότι ειναι αντικρουόμενα μεταξύ τους αλλά και με την βασική φράση που θεωρώ ότι συνοψίζει την χριστιανική θρησκεία που είναι η "ο Θεός είναι Αγάπη".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου