Τρίτη 3 Ιουλίου 2007

Όχι άλλο καρβουνο..

Ζώντας, ως εργαζόμενος, σε έναν χώρο με αρκετούς καπνίζοντες..[αποτελώ μειοψηφία] έχω αρχήσει να γίνομαι, σταδιακά, αντικαπνιστής. Δε λέω, κι εγώ κάνω που και που κανεναν καλο καπνό, αλλά για απόλαυση.
Γιατι υπάρχουν άνθρωποι που κάτι που πρέπει να είναι απόλαυση, καταλήγουν να το κάνουν απο συνήθεια -ή μάλλον καλύτερα απο εθισμό. Τι κερδίζει ένας καπνιστής, πέρα απο το να επιταγχύνει το βιολογικό του ρολόι.. να κάψει πιο γρήγορα το λάδι στο καντήλι του.. να περάσει τα τελευταία του χρόνια έχοντας καρκίνο και κάνοντας χημειοθεραπίες; Τι άραγε; τι;
Α! Επίσης καταφέρνει να κάνει, κυριολεκτικά τα λεφτά του σταχτη.. κι όχι μονο αυτά αλλά του τα τρώνε και οι γιατροι.. γιατι όμως; γιατι; Είναι απολαυση να κάνεις ένα πούρο στο μπαλκονι πίνοντας ένα ποτακι, αλλά το να κάνεις απανωτα τσιγάρα είναι, τουλάχιστον για εμένα, αηδία.

ΥΓ: Αυτό που λένε οι καπνιστές "δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μονο αντιπαθητικοι αντικαπνιστές" είναι ταυτόσιμο με το να πούμε ότι οι έλληνες της Μικράς Ασίας συνοστίζοντας στα μικρασιατικά παράλια για να πάνε κρουαζιέρα στα ελληνικά νησια [βλέπε βιβλίο ιστορίας στ' δημοτικού! -δε το έχω διαβάσει, ότι έχω ακούσει λέω, που μπορεί να είναι και υπερβολές]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin

Mobile edition