Εκπαιδευτική εκδρομή στο αρχαιολογικό μουσειο

Χθες είχα την χαρά να επισκεφτώ, για πρωτη φορα στην ζωή μου, το Εθνικο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Πρόκειται για ένα υπέροχο μουσείο με απίστευτα πολλά εκθέματα. Χρειάστηκα πάνω από δύο ώρες για να το γυρίσω, χωρις να πάω τελικά στον επάνω όροφο. Θεωρώ όμως ότι το πλέον εκπαιδευτικό, ειδικά για τον αγαπητο ξένο τουρίστα, είναι το γεγονός οτι διπλα στα θαυμάσια δημιουργήματα των αρχαίων ελλήνων[1] υπήρχε η κατάντια του σύγχρονου έλληνα. Του απόγονου των ραγιάδων και των κουτοπόνηρων λαδέμπορων της κατοχής. Των ανθρώπων που συμβάλλουν καθε μέρα στο να βυθίζεται η χώρα όλο και πιο βαθια. Των ανθρώπων που ενδιαφέρονται μονο για το πως θα λουφάξουν, πως θα "βυσματωθούν" και γενικοτερα πως να μην δουλέψουν.

Προσωπικα δεν τους καταλαβαίνω. Θεωρώ ότι η δουλεια σε κάνει σημαντικό. Σε κάνει συμμέτοχο στην παγκόσμια ανάπτυξη. Στην διατήρηση της ισορροπίας. Στην εξέλιξη του πολιτισμού. Γιατι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να δουλεύουν; Δεν θέλουν να συμβάλλουν στην πρόοδο; Θέλουν να ειναι κηφήνες; Κι αν θέλουν να ειναι κηφήνες, γιατι δεν έχουν αντιστοιχη μοίρα με αυτη την κατηγορία εντόμων;

Γιατι προσλαμβάνονται στις βυσματικές θέσεις και απλά κάθονται; Γιατι δεν τους πετάνε στο δρόμο; Γιατι δεν τους κανουν να συνειδητοποιήσουν ότι ή δουλεύεις ή κάθεσε σπίτι σου; Γιατι να υπάρχει απ' έξω στρατια ανέργων και μέσα στρατια τεμπέλιδων βυσματιών; Γιατι η δημοπρασια [κατα κόσμο "δημοκρατια"] να ειναι πάντα υπερ των υμετέρων; Γιατι δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στην επιλογή προσωπικού; Γιατι υπάρχει μονιμότητα; Γιατι δεν υπάρχει αξιοπρέπεια;

Γιατι έχουμε καταντήσει έτσι;

[1] Υπάρχει και μια μεγάλη αίθουσα με Αιγυπτιακά