Την περασμένη εβδομάδα, άκουσα στην πρωινή εκπομπή των Κατερίνα Σερέτη και Γιάννη Καλαμίτση [1] "Πρωινές Χειριλασίες", σχετικά με ένα πρόγραμμα όπου μαθητές απο ΤΕΕ και ΣΕΚ [2] στο οποίο μπορούν σε συνεργασία με καθηγητές να κάνουν μια δικιά τους κατασκευή. Αυτές οι κατασκευές εκτίθενται και διαγωνίζονται σε τοπικό επίπεδο αρχικά και μετά σε πανελλήνιο. Το θέμα όμως είναι ότι, τα έργα που βραβεύθηκαν τουλάχιστον, αφορούν πολύ καλές δουλειές. Μερικές από τις οποίες θα μπορούσαν να βγουν σε μαζική παραγωγή και να γίνουν προϊόντα[3]. Αλλά ποιος ασχολείται με όλα αυτά; Ευτυχώς που υπάρχει και η ευρωπαϊκή ένωση που τα επιδοτεί και γίνονται.
[1]Οι κυρίες πρέπει να προηγούντε κι όχι οι πρεσβύτεροι κατα την ταπεινή φιλολογική αποψη μου
[2]Δεν έχω καταλάβει ακομα τι είναι ακριβώς αυτά τα ΣΕΚ, εγώ ήξερα τα ΤΕΕ μόνο που τώρα λένε ότι έχουν αλλάξει και ειναι δύο χρόνια και αντιστοιχούν σε Β' και Γ' Λυκείου
[3]Αλλά σε αυτή την χώρα ποιος θέλει να παραξει και να αξιοποιήσει προϊόντα; Όλοι θέλουν το βραχυπρόθεσμο κέρδος, κοινώς την αρπακτή, όπου μετά γίνεται καπνός. Ή ακόμα χειρότερα θέλουν τα έργα που είναι εκ της φύσεως τους καπνός, βλέπε έρευνες χωρίς πρακτική εφαρμογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου